بررسی شیوع انواع فنوتیپ های سندرم تخمدان پلی کیستیک در زنان ساکن منطقه ی جنوب غربی ایران: مطالعه ی مبتنی بر جمعیت

مقدمه: داده های بسیار کمی در مورد شیوع سندرم تخمدان پلی کیستیک در سطح جامعه وجود دارد؛ ناهمگونی معیارهای تشخیصی و فقدان توافق بین المللی برای هر یک از معیارهای تشخیصی در پژوهش های مبتنی بر جمعیت، مقایسه ی داده های موجود را دشوار نموده است. هدف پژوهش حاضر ارزیابی شیوع فنوتیپ های مختلف سندرم تخمدان پلی کیستیک در یک مطالعه ی مبتنی بر جمعیت وسیع در جنوب غربی ایران بود. مواد و روش ها: با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای احتمالی چندمرحله ای چند طبقه ای، 646 زن واقع در سن باروری وارد این مطالعه شدند. شیوع فنوتیپ های مختلف سندرم تخمدان پلی کیستیک تشخیص داده شده بر اساس معیار روتردام با استفاده از ارزیابی شاخص های سونوگرافی، پروفایل هورمونی و شرح حال بالینی اندازه گیری گردید. یافته ها: شیوع تخمینی سندرم تخمدان پلی کیستیک در مطالعه ی حاضر بر اساس معیار روتردام %1/14 (85=تعداد) بود، و زنانی که هیچ یک از علایم سندرم تخمدان پلی کیستیک را نداشته و به طور کامل سالم بودند %3/46 (279=تعداد) از نمونه ها را تشکیل می دادند. از میان مبتلایان 11 زن هر سه معیار (a)، 19 زن اختلالات قاعدگی و هیپرآندروژنیسم بالینی/آزمایشگاهی(b)، 42 زن هیپرآندروژنیسم بالینی/آزمایشگاهی و تخمدان های حاوی کیست های متعدد در سونوگرافی (c)، و 13 زن اختلالات قاعدگی و تخمدان های حاوی کیست های متعدد در سونوگرافی (d) داشتند. نتیجه گیری: با توجه به این که در پژوهش حاضر شایع ترین علامت ها در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک به ترتیب هیپرآندروژنیسم، تخمدان های حاوی کیست های متعدد در سونوگرافی و اختلالات قاعدگی بود، بررسی روی اولویت انجام ارزیابی های پاراکلینیکی با استانداردهای جهانی در تشخیص بیماری در ایران مورد نیاز می باشد.